Woage
As ik in ow ogen kiek, dut mien dat mangs völ verdriet.
Dan zie’k de kearl wie’k niet wil we’en, al zeg ie bunt met mien tevrea'n
Liefst doe’k ow de ogen toe en kiek ik vot net as mien moe
Ik woag ‘t niet, ‘t mek mien bang, foi wat vuult leaven krang
Ow ogen bunt de spiegels van mien ziel
Woar ik in stilte dankbaar veur kniel
In ow ogen blunk een troan, want i-j ziet mien woarachtig stoan
Zie niet in wa-j in mien ziet, ‘n halven kearl ligt in ’t verschiet
As ik in ow ogen kiek, dan zet dat zoden an de diek
Mien gehöbel mag der wea’n, niet perfect, moar ‘k bun tevrea’n
I-j bunt een hele kearl as i-j noagoat
Da-j met twee halven op de woage stoat
Woage, woage
Wat ik neet heb is angst en geld, ik leaf niet veur de buutenwelt
Moar mangs lig ‘k languut in de drek, wie hol ik now veur de gek?
Ow ogen bunt de spiegels van mien ziel
Woar ik in stilte dankbaar veur kniel
I-j bunt een hele kearl as i-j noagoat
Da-j met twee halven op de woage stoat
Woage, woage