menu

Kopstuk

Geen enkel mens is uut één stuk, van ’t hardste marmer ‘hakt

Wi-j komt gebroken met gebreake, as scharven bi-j mekare ‘plakt

Wi-j zit barstenvolle barsten, geliek een menslek mozaïek 

Van dichterbi-j lik ’t joa nar'ns noar, moar nemt ’s afstand, a-j ’t zo bekiekt

En i-j wet net zo good as ik, da-w neet altied dezelfde bunt

Da-j meerdere kanten hebt, d’ene kere kop, d’andere kere munt

In weazen één maor twee gezichten, soms herken i-j dan owzölf neet

Joa, wi-j hebt allemoal ‘ne januskop, woarmet a-w ok mekare zeet