menu

Eeuwig

Mangs denk ik t’rugge an tieden lange hér
De voeste hoog, de rugge recht, die dagen komt niet weer

Ik had joa nooit ‘edacht dat ut leaven zo zol goan
Heb now alles wat ik wolle, moar doar was’t niet um te doen.

Eeuwige tieden, nooit gingen ze veurbi-j
En no-w de tieden riepe bunt
Heb ik geen tied veur ow,
en i-j neet meer veur mi-j

Ik kieke noar mien kinder en noar mien deerne kiek ik ook
Kon ik ow now moar zeggen, dat ze meer bunt as ‘ehopt
Want wi-j hadden nooit ‘edacht, dat de liefde kommen zol
Want de liefde lek te vluchten, ’t harte slöt op hol!

Woar bunt zo now? Eeuwige tieden
Veur volluk zo as wi-j!
Waor bunt zo now? Eeuwige tieden 
Deur volluk zo as zi-j!

Eeuwige tieden, nooit gingen ze veurbi-j
En no-w de tieden riepe bunt
Heb ik geen tied veur ow,
en i-j neet meer veur mi-j

Eeuwige tieden, nooit gingen ze veurbi-j
En no-w de tieden riepe bunt
Heb ik geen tied veur ow,
en i-j niet meer veur mi-j